แม้แต่ดวงดาวก็ตาย

ในที่สุดแรงนั้นบีบอัดใจกลางของดาวจนถึงระดับที่มันจะเริ่มเผาไหม้ไฮโดรเจนในเปลือกเล็กๆ รอบแกนกลางที่ตายแล้ว ซึ่งยังคงเต็มไปด้วยฮีเลียม ทันทีที่ดวงอาทิตย์เริ่มเผาผลาญไฮโดรเจนมากขึ้น ดวงอาทิตย์ ก็จะถือว่าเป็น "ดาวยักษ์แดง" กระบวนการบีบอัดที่ใจกลางช่วยให้บริเวณรอบนอกของดาวขยายตัวออกไปได้ ไฮโดรเจนที่เผาไหม้ในเปลือกรอบแกนกลางช่วยเพิ่มความสว่างของดวงอาทิตย์อย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากขนาดของดาวขยายตัวขึ้น พื้นผิวจึงเย็นลงและเปลี่ยนจากร้อนขาวเป็นร้อนแดง เนื่องจากดาวฤกษ์สว่างกว่า มีสีแดงกว่า และมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อน เราจึงขนานนามดาวฤกษ์เหล่านี้ว่า "ดาวยักษ์แดง "